Home
Un piekant verhoaltje.
- Gegevens
- Categorie: Uncategorised
- Gepubliceerd: zondag 28 mei 2006 21:48
- Hits: 10887
Kzoen julder ukki un verhoaltje willen vertellen dank gelezen hen in un “Dictionaire historique” uutgegeven in de joaren 1860 door un zekere Eugène Bochart .In da boekje voend uk vele inlichtiengen over uzze stad, moar ook un geil schoon artiekeltje dank junder willen vertellen en die gebeurd is in de Aapstroate (nu is da de Brabantstroat in 1649.Twas achte savunds oster un man , geklid mit u zwarte kapuusjong , kwam aanbellen bie Pierre Lerinckx, een van de riekste menschen van uuzze stad.
Os de deure opengieng gieng die keirel dierekt no de kamer woar da Lerinckx geweunlik zat, je deed ie zien kapuusjong of en vurtoonde mitain un schone Spoanschen offiecierentenu. Gellik ollu castialliaonen en mit un hoge stemme verkloarden ie de reden van zien bezoek : “Ik zien un edulman van hoge afkomstu , ken vele geld en kzoen willen trouwen mi jun dochter margriet, daorom vraag ik om heur hand.” heel verwoenderd antwoordde munhaire Lerickx datten wel gecharmaird is deur die vrage, mo da zien dochter ol kennissu het en da zu ol heur jawoord he gegeven. Du spajjaord beweirde, da un jawoord nog gin trouw was, doch vader Lerinckx wilde doar verder nie mi van horen. Achter un lange stilte vervolgdu du spajjoard mit u luude st emme :“Ken da goord da ju dochter un ostendunoare het, t is Jozef Vangroot, un zaiman die joen dochter wil trouwen, mok zien doar nie mee akkoord.”Voader Lerinckx verkloarde tonne da Vangroot bie hunder groot gebrocht was en datten ol lange verliefd was op zien dochter en mit heur wilde trouwen.“Kverstoant “ zei de spajjoard heil kwoad“ Kweeten ik nu genoeg, kgo mu terugtrekken, doch jè gie de dood in mien ziele gebrocht. “Ju deed ie zien klairen an en vertrok weirdig, woarbie datten de joenge zaiman, die juuste binnen kwam kruuste en hoorde dat du militair zei :Wraak.:
U bitje loater voend men, in de duunen, het levensloze lichaam van un sponschun officier. Op zieds laagt tur un rivolver en, in ain van zien zakken, voend men un brieftje woarop, in kriejon geschreven stoend :“ Joseph Vangroot is mien rievoal, jed ie mien achtervolgd en oster mien iets overkomt istun ie schuldig. Teken ik in un hoastje Don Lopez de Velga.”
De joenge zaiman wierd miteen aangoeden en noar Brugge overgebrocht wor datten oendervraagd wierd deur un oenderzoeksrechter. Vangroot die niks gezeid had bie zien anhoedienge vroeg an dien rechter : “ Je giender un wapen gevoenden bie da liek, mo va wien is da wapen ?”
Dun rechter begost doardeure te twiefelen en vroeg de speurders un verder oenderzoek, te doen. Binst da nieuw oenderzoek wierd vastgesteld da du spajjoard zelve die rievolver ha gekocht ,savunds voe dat tliek gevoenden was, bie un handeloare in Brugge. Dun oenderzoeksrechter anveirde da nie want du doader ha die rievolver kunnen afpakken van, tslachtoffer.Op da moment kwam de vroegere knecht van die spajjoard binnen mit un kistje mi juweilen en un brieftje. Dun oenderzoeksrechter nam da kistje in beslag en las die brief. Doarin stoend da du spajjoard hum van tleven gieng beroven, uut liefdesverdriet, mo datten wraak wilde nemen op zien. Rievoal en dundeen zoe loaten straffen voe moord. Doardeure most die rechter Vangroot dierekt vrie loaten.
Un moand trouwde Vangroot midu dochter van Lerinckx en du groote kerke was te klaine om ol die menschen un plekke te geven .
Opnieuw un bewies da liefde toch schoone kan zien.