Home
Paster Pupe
- Gegevens
- Categorie: Uncategorised
- Gepubliceerd: dinsdag 28 februari 2006 01:00
- Hits: 15031
Iemand woarover we nog niet geschreven hen en woar datter un lezer van de ostendeverhalen achter gevraagd het, is wel Paster Pupe gail goed gekend oender de visscherie woar datten eenorm geliefd was. Dur was zelfs un schoole en un café die zien name droegn.
Ju was ie geboren in januari 1854 uut un boerengezin in un klaine gemainte nie verre van Kortriek, nameluk in Geluwe. Zien voader was un klain boertje die hut ook nie te braid had, en zien moeder un kloeke boerinne. Gelik iederain gieng het ie no tschoole in Geluwe een Mainen en loater is het ie ton no tseemienarje gegoan in Roeselaere, woar datten, in 1879, os paster gewied werd. Tzelfde jaor wertun ol benoemd os schoolmaister in tcollege te Niepoort, woar dattun vuuf joar gebleven is.
Van november 1884 troktun tonne noar ostende os oenderpaster in de groote kerke en van ton of beguntun hem te interisseren voe de visschers en under families en kreegtun doardeure un grote bekendheid.
De visschers verdienden nie teveele en dur was tonne veel oarmoe in uuze streke.Hier voenten zien woare roepienge en tis hier dattun zien grote bekendheid hoalde. Van snuchtens vroeg stoentun an de kaoije om de schiptjes te zien vertrekken, ie kaik ook verwoenderd op os tun die joenge gasten an boord zag goan. Joengens van twoalfe, dertien joar die benouwd an boord giengen, bevend gelik un riet voer hunder airste reize op zai.Ju vroeg ie hunder mainienge over hut werk dazzu ziender mosten doen an boord en of ziender dazt gairen wilden. Ju wilde ie olles weten over de schipvaart en de visscherie en ju vroeg ie ook om hunder pangel open te doen om te zien wat ziender mee hadden gekregen om teeten binst de raize.
Jaad ie kompasju mit die joengens woarvan dat ur woaren die nog mo juste hunder plechtige
Kommunje hadden gedoan en olop zai mosten.
Ju vroeg ie an zien boazen oftun ie almoezenier mochtu wordun van du visschers om tleven van die menschen beter te lairen kennen en in meije 1886 kraigtun ie die djob.
Van ton of gieng het ie mee op zai en ju zag ie dat die menschen un hoendenleven hadden en hard mosten werken voe wainig geld. Osten an land was giengtun ie under thuus bezoeken en ie konde toen beter vaststellen hoevele oarmoe dur was oender de visscherbevolkienge. Ie hielp under mi geld of eten, zelfs mi zien eigen klairen dattun weggaf.
Ie schooide geld om un schoole te stichten en ju gelukte ie er zelfs in un gebouw te kriegen om die schoole in oender te briengen.In 1888 stichtte ie tonnu du Paster Puppeschoole in un gebouw in de Wellingtonstroate en doar kosten die joengens ton lairen voe visscher. Mo ie dacht ook aan de meisjejoengens en stichtte voer under un naoischoole en voe doedere visschers gaftun avundlessen.
’t Was ook ie die zorgde dattur un kasse kwam voe du visschers die op zai veroengelukten om under famieljes tu helpen. Ook zorgde ie dattur un pensjoenkasse kwam en bestudaird ie olles wa betrekkienge had op het leven op zai. Ju was ie begoan mi die hardwerkende menschen en under famieljes en was oltied graid om under te helpen.
In juni 1926 stierftun ie en ie kraig un schone begravienge. Du visschersbevolkienge was gail triestig bie tverlies van die brave, behulpzame boerenzeune , un paster gelik ofda zu nog nooit get hadden un woare menschenvriend, die zu nie kenden os munhaire de paster, mo os munhaire Henrie.
Ik zelve was nog te klaine om dat olles meegemakt then, mo mien oeders en grotoeders hen vele verteld over munhaire Henri en over hetgaine dattun gedoan hed voe de visscherie en voe de visscherbevolkienge. Wiender meugen wel zeggen datten ginne mi bestoan gelik ie want ie peinsde nooit op zun eigen mo oltied op anderen, en special op de visschers.